Borowice to spokojna, cicha wioska turystyczna niedaleko Karpacza.

Borowice, jak wiele wiosek w tej okolicy, założył wygnaniec z Czech – XVII stulecie to czas kontrreformacji i protestanci byli prześladowani. Założycielem Borowic był protestant, szwajcarski cieśla - Meertin Marksteiner w połowie XVII stulecia. Borowice leżą w Dolinie Pięciu Potoków (Jeleniego Potoku, Granicznika, Modrzyka, Borówki i Jodłówki) pod Karkonoszami, na wysokościach 600 – 700 metrów n.p.m.

W czasie wojny istniał w Borowicach obóz pracy, a przetrzymywani w nim jeńcy wojenni pracowali przy budowie drogi do Przełęczy Karkonoskiej, która nie została dokończona - urywa sie w okolicy Kozackiej Doliny.

To spokojna, cicha wioska turystyczna niedaleko Karpacza, Śnieżki – najwyższego szczytu Karkonoszy. Pierwsi turyści zaczęli przyjeżdżać do Borowic w XIX w., a turystyka wzmogła się z początkiem XX-tego wieku, kiedy do Borowic poprowadzono drogę z Przesieki i z Sosnówki. Przez Borowice przechodzi parę szlaków turystycznych: niebieski do sąsiedniego Miłkowa oraz zielony i żółty, jakimi można trafić w Karkonosze, a także do Przesieki, Jagniątkowa czy na Zamek Chojnik - w drugą stronę. Kościół Matki Bożej Fatimskiej to najbardziej charakterystyczny budynek miejscowości.

W Borowicach funkcjonuje orczykowy wyciąg narciarski o długości w przybliżeniu 650 metrów nieopodal ośrodka Hottur. Jest tutaj trasa zjazdowa o długości w przybliżeniu 700 m i różnicy poziomów około 130 m. W miejscowości funkcjonują również wypożyczalnie sprzętu narciarskiego. Jeżeli dla kogoś to za mało, z Borowic jest niedaleko do wyciągów narciarskich w Karpaczu.

Poza wycieczkami w Karkonosze, latem, w Borowicach warto także wziąć udział w imprezie kulturalnej – Gitarą i Piórem – festiwal poezji śpiewanej, który odbywa się co roku. Wszystko zaczęło się latem 1989 r., kiedy leśnik Waldek Szczerba wespół z grupą przyjaciół zdecydowali by razem pomuzykować i pośpiewać. Do grupy zaczęli dołączać przypadkowi letnicy, mieszkańcy Borowic. Biorący udział w tym żywiołowym spotkaniu postanowili, iż w kolejnym roku spotkają się w tym samym miejscu, zapraszając kolejnych znajomych, którzy potrafią i nade wszystko chcą zaśpiewać lub zagrać. I w następującym 1990 roku, na łące zebrało się powyżej 100 osób. W kolejnym roku (1991) imprezą zaciekawili się dziennikarze Radia Wrocław i przeprowadzili obszerną relację radiową. Zainteresowanie imprezą okazało jeleniogórskie Regionalne Centrum Kultury i kolejna, czwarta już edycja koncertu „Gitarą i Piórem” była dużym, obszernie rozreklamowanym festiwalem z występami gwiazd – oczywiście tak jest i dziś.